Beartrail 26 oktober 2013

Voor de 2de keer afgereisd naar het zuiden, voor de 2de Beartrail in Voeren, samen met man vrijdagmiddag naar Maastricht gereden. Het was nog zulk heerlijk weer dat we lekker op een terrasje koffie met vlaai hebben gedaan. Daarna nog wat door de stad geslenterd en bij een Italiaan neer gestreken om te eten. Vorig jaar regende het en onderweg naar ons hotel in Berneau begon het ook weer flink te regenen. Het hotel was een oude boerderij en de slaapkamers waren gebouwd in de schuur waar vroeger de koeien stonden, maar deze hingen alleen nog in schilderij vorm aan de muren. We hadden een schattig hemelbed en na het regelen van een vroeg ontbijt, heerlijk in slaap gevallen. Zaterdagochtend nog een kleine 2km gereden en zo waren we op tijd in de kantine van SK Moelingen, waar al een hele tafel met bekenden zaten en in de rij kwam ik als eerste Jet tegen samen met Petra en vervolgens Martine (was lang geleden) en kon ik ergens ver achteraan sluiten. Na het verkrijgen van mijn nummer en mooi zwart Beartrail t-shirt, Paula, Chris, Mildred, Peter, Stella, Carlo en Inge even hallo gezegd,  tas onder tafel gezet en op naar de start. Lekker plekje achterin gezocht en als les trois mousquetaires vertrokken samen met Jet en Petra (om uiteindelijk te eindigen als de drie biggetjes).

Het was erg gezellig onderweg zo al kletsend, lachend, wijzend en helpend. Bij de stukken omhoog waar Jet en ik stevig doorliepen kwam Petra ons voorbij gedribbeld en bij de stukken naar beneden konden wij haar weer bijhalen om gedrieën weer verder te gaan. Al snel kwam de splitsing maar nu geen twijfel en links gingen we en dat werd een mooi stuk route, zwaar door de modder en de warmte. Bij de tweede post mijn shirt met lange mouw uitgedaan om verder te gaan in mijn hemdje.

Wat een verschil met vorig jaar, ook kwa modder en onderweg kwamen we nu ook veel wandelaars tegen. De route was zeer afwisselend met grove bospaden met veel blad en steen, grasland met draaihekjes, veldpaden en korte verbindingsstukjes verhard door dorpjes heen maar de uitzichten waren overal even mooi. En het was 57 km lang genieten.  Bij de laatste post was de cola op maar ook (daar had ik toch 44km naar uit gekeken) de chocolade wat wel heel jammer was. Op een gegeven moment liep Jet steeds verder uit en Petra weer stukje achter mij. Nog wel geprobeerd te blijven dribbelen maar mijn bovenbenen wilden echt niet meer. Dus tussen de stukken wandelen door nog wel wat gedribbeld en helemaal toen we langs een fotograaf liepen. Maar uiteindelijk toch het einde in zicht en het verlossende woord van twee verkeersregelaars, nog anderhalve km. En ja hoor het stadion in zicht, nog een taai stukje maïsveld, langs het voetbalveld, de dames van de camper nog even gedag gezegd en bedankt voor hun support en daar was Jet (niet over het veld lopen mevrouw) om mij binnen te halen, 6.48.50 zag ik net op de uitslagenlijst, mijn garmin was met zes uur leeg dus had

Foto van Rob Roelofsen

zelf geen idee meer. Over de finish stond heerlijk water en. . . . .chocoladepepernoten. Dus even heerlijk bijkomen, mijn strijddames nog even gedag gezoend onder de douche, vies in de auto gestapt om in ons hotel lekker onder een schone douche te springen. ’s Avonds nog even naar Luik gereden om te eten en over de kermis te slenteren. Nog even in het reuzenrad de kermis van boven af bekeken en toen heerlijk naar hotel om te slapen. Zondag na een lekker ontbijt nog wezen wandelen, het was op de wind na heerlijk weer en een leuk rondje gelopen. Dat was weer een geweldig weekend met een hele mooie trail.

Gooi&Meer loop 23 maart 2013

Dit is weer één van de mooie loopjes van Willem en Annemarie, dit keer een eenmalige loop te gelegenheid van het 75 jarig bestaan van wandelvereniging SV de LAT. Er waren zelfs wandelaars die al op vrijdag waren begonnen met wandelen en zaterdag nog een route liepen. Zelf zaterdagochtend om kwart voor acht in de auto gestapt en het sportcomplex S.D.O. was zo gevonden, het was in de kantine al gezellig druk met voetballers, wandelaars en lopers. Even ingeschreven bij Annemarie en zo kreeg ik een routebeschrijving en een routekaartje voor op mijn rugzak. Ondertussen Rinus, Henk, Jeffrey en Jet gedag gezegd en even afkijken wat iedereen aandeed, het was vooral veel en jasjes werk. Tassen konden we kwijt in een scheidsrechtershok en na een korte uitleg van Willem konden we op pad. Eerst even een lusje langs het Spant zodat het ook echt 60km zou zijn (of 42km, dit keer kon je ook de marathon afstand lopen). Liep lkr voorin en me langzaam laten afzakken tot een tempo wat ontspannen liep. Had de route niet in mijn garmin gezet (tis nog een oude en 6 uur haalt deze nog net maar niet als deze de route ook nog moet zoeken) dus op de heide ging het al mis, kaartje met pijl gemist en geen lopers of wandelaars te zien. Maar gelukkig, Jonathan had wel de route en we liepen nog goed en zo zijn we samen kletsend verder gegaan. Al snel waren we bij de eerste post en deze zijn altijd super verzorgd, na een warm bakkie thee weer verder gegaan. Het was een mooie route door het bos en langs een beekje, bleken nog uitlopers te zijn van de Utrechtse Heuvelrug. Bij Huizen liepen we langs het Gooi Meer en het was aan de koppen op de golven goed te zien dat het hard waaide. De route ging langs de binnenhaven en wat strandjes waar weinig te beleven was. Zo kwamen we bij Naarden en via de vesting, wallen en dwars over de markt kwamen we uit bij camper van Willem voor wederom een goede post met vla en al. Hier weer wat warme thee genomen en stukjes suikerwafels.

sta ook nooit ‘normaal’op de foto.

Al snel kwam het volgende groepje ook binnen en samen verder gegaan. Weer langs Gooi Meer en over golfbaan Naarderbos onder de Hollandse brug door. Ondertussen liep het gezellig met Jet, Remco en Jonathan. Na Muiderberg kregen we de wind tegen, Jet en ik voorop en de heren liepen al kletsend achter ons aan, via de Vecht ging het richting de Spiegelplas en Ankeveense Plassen, daar gingen we tussendoor naar Ankeveen. Dit was een erg mooi stukje zo tussen al dat water en met het zonnetje erbij soms nog warm. We maakten nog een mooi rondje over Landgoed Boekesteyn en daar was weer een post, even halfje cola gedronken en een handje vol chips en weer door, het was te koud om lang te blijven staan. Vervolgens het bos weer in en gingen we de laatste tien km in. Het liep nog steeds erg lekker en als ik dit vol ging houden zat er een mooie tijd in.

ergens onderweg

We kregen nog wat stukken heide en bij Hilversum nog langs een mooi stukje ‘Goois Natuurreservaat zanderij Crallo’, volgens mij kan je daar hele mooie kms lopen maar wij staken het spoor over om via een pad door de heide weer in Bussum uit te komen. Al snel kwamen de sportvelden inzicht en stopte de klok voor mij na 5.56 en nog wat. Super blij met deze tijd. Even foto uitgezocht en toen een heerlijke douche. Kreeg weer een mooi certificaat en na Willem en Annemarie te hebben bedankt voor hun mooie loop, gedag gezegd tegen Jet en Remco op naar huis. En al rijdende zag ik vele plekken waar ik een paar uur eerder gelopen had.

Rondje Amsterdam 7 juli 2012.

Een paar maanden geleden kreeg ik van Ines een superleuk kadootje, een startbewijs voor de 60km van Amsterdam georganiseerd door Annemarie en Willem. Had in April voor het eerst meegedaan aan een ultraloop van FunRunner en deze was ook zo mooi. Was vrijdag nog wel aan het twijfelen, had donderdag iets verkeerds gegeten en de halve nacht lopen spoken maar na het legen van mijn maag geen last meer gehad en zaterdagochtend toch op tijd vertrokken naar Diemen. Kreeg een startbewijs met een mooie strik. En had in Castricum al gezien dat iedereen deze aan z’n rugzakje knoopte dus had er ook eentje gekocht (een vrij simpele om mee te

het rugzakje met startbewijs

beginnen) en het kaartje achterop gespeld. Ondertussen kwam Ines ook binnen en Leónie even gedag gezegd. Bij de start werden de tijden van de twee pontjes nog even doorgegeven en hoe de pijlen werken. Daarna vertrokken we als één groep wat erg gezellig was maar ook zo dat niemand op de weg lette en we nog wel eens verkeerd liepen. Vanaf Diemen ging het naar Duivendrecht. Al kletsend liepen we de kms lekker weg en onderweg zal ik veel bekende plekken waar we ook gevaren hebben. In het Adam bos vroeg een groep hardlopers wat we aan het doen waren, waarop Ines vertelde we lopen even 60 en zitten nu op 40, daarna waren ze heel snel weg, raar;-). Op een km of twaalf was de eerste wagenrust in het Amsterdamse bos, even wat gedronken en een steentje uit mijn schoen gehaald. Daarna door ri de sluis van Nieuw Meer en via de Oeverlanden (mooi stukje natuur) daar kwamen we ook Bjorn en Agnes tegen. Ze waren de 60 aan het wandelen als training voor de Nijmeegse 4daagse. Bij een schitterend huis was de 2de wagenrust en daar hadden ze weer die heerlijke limonade nu de groene versie. Liep nog steeds gezellig met Ines wel afgesproken dat als de één (Ines dus) wat harder wilde of de andere (ik) langzamer wilde, dat we dat gewoon gingen doen en ieder zijn eigen weg laten gaan. Maar voorlopig hadden we nog genoeg te kletsen. Nu volgende er en stukje industrie bij Sloterdijk en daar stond de camper en Willem. Weer heerlijk bijgetankt en we hadden tijd genoeg want de pont ging pas over 20 minuten weer.de camper van Willem en Annemarie

Dus rustig lopend verder gegaan en laatste stukje nog even doorgelopen anders hadden we dezeook gemist. Het NoordZeekanaal overgestoken en via Zaandam naar Oostzaan. Het was mooi lopen door natuurgebeid ’t Twiske waar wagenrust 3 ook stond. Weer veel gedronken en handjevol chips gegeten. Begon al lekker warm te worden en liepen we het eerste stuk veelal in de schaduw nu meer door de open polder. Daarna kwamen we ook meer wandelaars tegen omdat de route van 40km hier ook liep. Het 2de pontje liet even op zich wachten, de vorige wagenrust had 3km gezegd

wagenrust 3 bij Oostzaan

maar dat bleken er 9 te zijn. En echt rusten was er niet bij op het pontje, één foto en we waren er alweer. De weg ging weer door een pad en langs water en het was heerlijk lopen. Bij de laatste wagenrust alles weer even gevuld want hadden toch wel erg veel dorst. Onze gezichten waar één en al zout. De tocht ging verder langs de Oranjesluizen waar nog een binnenvaarder een leuk feestje ging vieren op het Ijmeer met een leuk vuurtje, tapje en muziek. Langs Ijburg waar ze nog lekker op een standje lagen, daarna een stuk langs het Adam Rijnkanaal met een frisser windje .En via de indrukwekkende Nesciobrug weer naar Diemen.

Wat een leuk rondje Amsterdam en onwijs gezellig, zijn alle 62,8km bij elkaar gebleven en hebben heerlijk kunnen bijkletsen. En leuke plannen/ideeën gemaakt voor nog keer ergens zo’n rondje. Dankjewel Ines voor leuk dagje. En het lopen met een rugzakje is me goed bevallen, viel me alles mee.

Van Willem en Annemarie nog een leuke oorkonde gekregen, afscheid genomen en tot een volgende keer gewenst. De benen voelen goed, beetje stram, gisteravond bleef ik maar dorst houden maar gaat vandaag alweer beter. Toch teken dat het gisteren erg warm was en ja van kletsen krijg je ook een droge keel.

60km van Castricum 14-4-2012

Na de Galgenbergmarathon, waar ik veel verhalen over ultra’s voorbij hoorde komen en ook aan mij de vraag was gesteld wanneer ga jij eens langer lopen? begon het toch vrij snel te kriebelen om eens wat een wat langere afstand te lopen. Dus na wat zoeken en her-en-der vragen, besloten om voor de 60km van Castricum te gaan. In het geheel niet geschrokken van de tekst ‘Bos-Duin-Srandloop met veel zand en mooie panaroma’s over de duinen, zee en bollenvelden’ van Willem -Funrunner- , deze organiseert onder andere ook Limburgs zwaarste, rondje Amsterdam en nog meer ultralopen. En staan bekend om hun super verzorging en organisatie. Want voor mij belangrijk was dat ik niet zo lang na de 42 op de Galgenberg wilde lopen, dan hoefde ik met trainingen ook niet zo ver.

van bos over de heidevlakte

Zaterdagochtend naar Castricum gereden en trof daar al snel Anton die ook voor zijn ultra debuut ging. Deze loop was van huis uit een wandeltocht (met nog meer afstanden) en om 6.00uur ’s morgens waren deze al op pad gegaan voor hun 60.  Na een korte uitleg over hoe de pijlen werkten (kregen allemaal nog een routebeschrijving mee) vertrokken wij om 9.00uur, vond het nog koud genoeg voor een jasje. Alleen moesten we meteen een duin omhoog en kon het jasje alweer snel uit. Dit was de eerste van de vele pittige beklimmingen. Volgens mij hebben we alle uitzichtpunten gehad tussen Castricum en Schoorl. Verder voerde de tocht door de vele duinen, over smalle bospaadjes, langs mooie vennetjes. Onderweg zagen we veel Schotse Hooglanders staan grazen en liepen er wilde paarden. Op de vele uitzichtpunten kon je de zee zien of de bloeiende bloembollenvelden. Het was heerlijk weer om te lopen en na 20km door het bos  zag ik een bekend stukje en liepen we in Egmond (en na een heerlijke verzorgingspost) gingen we het strand op. In een heerlijk zonnetje (en over hard zand) liepen we tot Bergen aan Zee over het strand. Daar stond de camper met allemaal lekkers, na wat drinken en een koekje weer verder. Het parcours was voornamelijk over mulle paden waar het de kunst was om een stukje hard zand/gras te vinden. Bij 30km was het weer bekend terrein en liepen we Schoorl in.

 

de Klimduin in Schoorl

Onderaan de klimduin was weer een geweldige post en daar een stuk banaan genomen en mijn flesjes weer gevuld. De pijlen wezen omhoog en daar begonnen we in de schaduw aan de klim!! Wat was dat zwaar, maar eenmaal boven ging het ook weer naar beneden. Had de eerste km’s met Anton gelopen maar zijn snelheid was toch hoger, maar bij elke post konden we even bijkletsen, wanneer hij er weer vandoor ging. Tot hij na mij bij de 40km post kwam, een hele groep was verkeerd gelopen en hebben even moeten zoeken naar de route. Ook ik was even verkeerd gegaan maar had al snel in de gaten dat er geen pijlen meer waren en dus terug naar laatste pijl. Deze wees naar rechts en bij een smal pad zat inderdaad in een boom een pijl. Deze had iedereen voor de eerste keer gemist. Bij de camper had Willem nu ook yoghurt en vla staan. Maar na wat limonade en een handje vol chips weer vertrokken. Weer door Bergen aan Zee. Het was nog geweldig weer en het lopen was heerlijk in het zonnetje. De route ging weer door het bos en onderweg kwamen we de vele hardlopers tegen. En op de steile stukken kon er even gezellig

doorkijkje met links te volgen pijlen

gekletst worden, want hoewel er dit jaar een record aantal deelnemers waren bij de ultraloop, heb ik toch vele km’s alleen gelopen. Gelukkig waren de laatste 10km’s redelijk vlak maar het mooie was eraf. Na 6.47uur kwam ook ik aan in de kantine om me te melden bij Annemarie en Willem. Mocht een mooie foto uitzoeken van mezelf die ik Willem onderweg gemaakt had. Daarna een heerlijke douche, mijn strakke skins broek aan en weer naar de kantine voor mijn medaille en oorkonde. Willem bedankt voor de mooie route en goede organisatie en zie hem weer in Amsterdam (rondje Amsterdam als kadootje gekregen van Ines) en daar geen zand, bos of duinen.

foto van Willem www.funrunner-heerlen.nl

ps op de site van Willem kan je de hele route zien in foto’s. En nog een mooi verslag van een wandelaar Henri Floor met nog meer mooie foto’s.